حرف ها

گاهی هیچ حرفی برای گفتن ندارم.گاهی باید به زور خودم را وادار کنم دوسه خط بنویسم.گاهی باید چند شعر را کپی پیست کنم تنهابرای اینکه بگویم هستم. اما این روزها یک دنیا حرف در دلم جمع شده که می خواهم بگویم.انگار زمان ندارم.انگار باید قبل از اینکه دیر بشود تند تند حرف هایم را بزنم.انگار کلمات از ذهنم میجوشند و من اختیار کنترل آنها را ندارم.حرف...راستی چند جور حرف داریم؟ حرف عاقلانه، حرف شاعرانه، حرف عارفانه، حرف عاشقانه حرف بی اهمیت،حرف با اهمیت.حرف هایی که بوی غم میدهند حرف هایی که بوی ترس میدهند حرفهایی که بوی خون میدهند حرف هایی که بوی عشق میدهند.حرف هایی است که میشود به همه گفت حرف هایی که نمی شود به هیچ کس گفت.حرف هایی که همه می فهمند الا یک نفر حرف هایی که هیچ کس نمی فهمد الا یک نفر.حرف هایی که مخاطب عام دارد حرف هایی که مخاطب خاص دارد.حرف هایی که گفتنش سخت است.حرف هایی که گفتنش آسان است.حرف هایی که نباید گفت.حرف هایی که حتما باید گفت.حرف هایی که نمی شود گفت.و من در این میان مثل شعر حافظ شده ام که نمیدانم در اندرون من خسته دل کیست.که من خموشم و او در فغان و در غوغاست و من می خواهم حرف بزنم.پیش از آنکه واپسین نفس را برآورم..پیش از آنکه پرده فرو افتد....

پیش از آن که واپسین نفس را برآرم
پیش از آن که پرده فرو آفتد
پیش از 
پژمردن آخرین گل
بر آنم که زندگی کنم
برآنم که عشق بورزم.

در این جهان ظلمانی
در این روزگار سرشار از فجایع
در این دنیای پر از 
کینه
نزد کسانی که نیازمند منند
کسانی که نیازمند ایشانم
کسانی که ستایش 
انگیزنند،
تا دریابم
شگفتی کنم
بازشناسم
که ام
که می توانم 
باشم
که می خواهم باشم،
تا روزها بی ثمر نماند
ساعت ها جان یابد
و لحظه 
ها گرانبار شود...