مسافر این روزها ...

مسافر ، توریست ، جهانگرد ، سیاح و ... اینها به کسی اطلاق می شود که از خانه ی خود به قصد تفریح ، تجارت و یا آشنایی با کشورها یا مناطق دیدنی و ... به سفر اقدام کرده باشد . این تعریف برای همه یکسان است ولی هر یک از این القاب می تواند یک بار معنایی خاص تری بهمراه خود داشته باشد ؛ وقتی ما می گوئیم توریست ، جهانگرد یا سیاح یعنی با کسی  از یک کشور خارجی با فرهنگی متفاوت روبرو هستیم !!  ولی مسافر یعنی کسی که در داخل کشور خود و با آشنایی به فرهنگ جاری کشور خودش اقدام به سفر کرده باشد !! و  توریست داخلی همان مسافربا عنوانی کمی تا قسمتی باکلاس تر !! و فرق این دو مورد را می توانیم در یکجا بوضوح ببینیم ؛ باجه بلیط مناطق دیدنی ؛ می نویسد : " گردشگر داخلی 25000ریال و گردشگر خارجی 150000ریال !!! "

در کشور ما ، مسافر خارجی را می توان از پوشش مناسب اش شناخت ، چرا که به آنها در کشور مبدا اطلاع رسانی کرده اند که ایران یک کشور مذهبی با مردمانی علاقمند به رعایت مسایل مذهبی هستند !! و همچنین از روی نژاد و زبان و قیافه اش ؛ مطمئنا  یک مسافر آلمانی یا چینی را در همان نگاه اول می توان تشخیص داد و یا مسافرهای عرب را از روی پوشش خاصی که دارند !! ولی مسافر داخلی بسته به اینکه صبح روی کدام دنده از خواب بیدار شده باشد ، فرق می کند !!

این روزها مسافر داخلی به یک اکثریت خاص در مورد فرهنگ سفر رسیده است و آن نوع پوششی که یک مسافر می تواند انتخاب بکند ؛ شما داخل شهر وارد پمپ بنزین می شوید و می بینید آقای راننده با یک زیرپوش مخصوص سالن بدنسازی و شلوارک در حال سوختگیری برای ماشین اش هست !! یا توی یک مرکز خرید بزرگ و شلوغ تعدادی بانو با مانتوی جلوباز و پوششی مناسب برای استخر شنا در حال پرسه زدن جلوی ویترین ها می باشند!!  البته هیچ ایرادی ندارد چون این مسافران به زبان غریبه حرف می زنند و چون مسافرهستند ، طبعا می توانند با لباسی که مناسب ساحل دریاست در وسط شهر حرکت بکنند !!

این روزها مسافر یعنی کسی که از خانه ی خود که مقید به برخی مسایل اجتماعی است دور شده و آزاد است در محیط جدید مانند اتاق خواب رفتار نماید و شهروندان میزبان باید علاوه بر شروط مهمان نوازی قبلی این زنندگی را نیز با چشم و دل بازتری تحمل نمایند ...  پوشش راحت ، غیررسمی و اسپورتی داشتن با چیزی که ما امروزه در خیابان های شهر می بینیم خیلی فرق دارد ، شاید شهرهای کوچک در میانه و جنوب کشور هنوز بااین مسئله روبرو نشده باشند ولی شهرهای بزرگ و مخصوصا نوار ساحلی شمال کشور این روزها این مورد را بوضوح می بینند ...

میزبان ولی فرقی نمی کند ؛ از هر کجا که مهمان بیاید همان میزبان است ، ولی می تواند بر اساس نوع برخوردی که با میهمانان دارد شناخته شود و معروفیت پیدا بکند و تاثیر ان در ادامه روند مهمان پذیری بسیار زیاد است ... در میان شهرهای ایران که همگی خود را به مهمان نوازی می ستایند (!) شیراز کمی بیشتر معروفیت پیدا کرده است ؛ نه اینکه سایرین مهمان نواز نیستند ، مطمئناً هستند و مسافر برخی شهرها شاید چندین برابر مسافران شیراز بوده باشد ، ولی برخی دیر به گود مسابقه وارد شده اند و برخی با توجه به برخی ملاحظات فرهنگی و اجتماعی ، نگاه ممیزانه ای به مهمان ها دارند !! شاید برخی این نگاه ممیزانه را دوست داشته باشند و برخی دیگر دوست نداشته باشند !! و البته این حق میزبان است و می تواند از امتیاز مهمان نوازی آنها بکاهد ، هرچند نمره بالا داشتن به شرط ممیزی نداشتن (!) در برخی جاها خوب جواب نداده است و مسایل بدفرهنگی خاصی ببار آورده است!!!

در خیلی از کشورهای مهمان پذیر که جایگاه ویژه ای در زمینه توریست و گردشگری دارند ، برای حفظ جامعه از مصائب بدفرهنگی مسافرین و گردشگران (!) مناطق خاصی را مختص این امر کرده و امکانات را در آنجا جمع می کنند و بصورت خیلی محترمانه ای دست و پای توریست را جمع می کنند !! در برخی جاها مانند روسیه محدودیت تردد توریست وجود دارد و برخی جاها هم محدودیت امنیت برای توریست !!! در کشور ما متولی گردشگری و مسافر وجود ندارد ؛ البته گیشه برای دریافت بلیط پیدا می شود و میزهای متصدی و رئیس و ... !! ولی ملاک تعیین کننده برای خیلی چیزها (!) پولی ست که میهمان ها پرداخت می کنند !!

و پول چپ ترین جناح در هر کشور است !!!