همساده ها

همساده ها

وبلاگ گروهی
همساده ها

همساده ها

وبلاگ گروهی

آیا تو همانی را می بینی که من می بینم؟

سلام

لذت وبلاگنویسی رو هم خودم تجربه کردم هم همساده‌ها

(به به... الان که این جملات رو می‌نویسم متوجه نور آفتاب شدم. واقعا دیدن این روشنایی شادی آور است. در زیبایی برف و مفیدبودن بارش حرفی نیست منتهی برای همطاف، همین دوسه روز کافیست. نور می خواهم نور)



برای اینجا دنبال سوژه مناسب می‌گشتم که با وبلاگی آشنا شدم به نام لذت وبلاگنویسی

تقریبا یه سال قبل، مطلب زیبایی منتشر کرده بود که شد سوژه مناسبی برای همطاف (آخر)

از آنجا به جایی دیگر رهنمود شدم و لینک های دیگر که الان از دیدنشان خوشحالم مثل

+ادبیات به چه دردی می خورد؟


"وقتی که اغلب ما برای رهایی از تاثیر منفی یک فاجعه به روانپزشک مراجعه می‌کنیم آنها می‌گویند:

برو سرخودت رو با یه کاری گرم کن! کاردستی بساز! کسب و کار تازه شروع و از این طور چیزها

خب خیلی ها هم می‌روند و این کارها را می‌کنند، بعضا هم موفق می‌شوند. اما کم پیش می‌آید که مشکل‌شان بطور اساسی حل بشود. آن خاطره یا فاجعه دردناک مثل یک سیاهچاله مرموز در وجودشان باقی می‌ماند. اما وقتی شما با ادبیات مانوس شوید قضیه کمی متفاوت‌تر می‌شود... ادبیات هیچگاه نمی‌گذارد و یا اصلا نمی‌خواهد که شما خاطرات بد و فجایع زندگیتان را فراموش کنید. از نظر شما شاید این وقایع زجرآور و نفرت‌انگیز باشند اما از نظر ادبیات گنج‌های با ارزشی محسوب می‌شوند. ادبیات با فراموشی مشکل دارد و به گونه‌ای نامحسوس تلاش می‌کند در بزنگاههای تاثیرگذار چیزهایی را به‌یادتان بیاورد که احساسات متفاوتی نسبت به آن دارید. یادآوری آن چیزها به واسطه‌ی تلنگری ذهنی‌ که یک رمان یا داستان کوتاه و یا اصلا یک شعر برای شما ایجاد می‌کند، می‌تواند نقش نوعی جلا دهنده روح را برایتان ایفا کند."

...

دیشب دقایقی از یک سخنرانی را ‌شنیدم که درباره نقص بذات بودن عالم طبیعت حرف می‌زد و اینکه ملت‌هایی که سختی کشیدند شدند ارباب... زیرنویس سخنرانی این بود رنج بشر گنج بشر!

و

حالا سوژه سرقتی: کوله پشتی


فرض کنید که یک کوله‌پشتی دارید که قرار است تجربیاتی را از سال ۹۵ در آن بگذارید و با خود به سال بعد ببرید. تجربیاتی که کمک می‌کند شما در سال جدید انسانی توانمند‌تر باشید.

بهترین تجربیات مثبتی که در کوله‌ی خود می‌گذارید و با خود به سال نو می‌برید چیست؟

برای پیشروی در مسیر زندگی باید سبک بود و چابک حرکت کرد. چه مواردی را از کوله‌ی خود خارج می‌کنید تا در سال ۹۵ بماند؟ در واقع از چه چیزهایی در زندگی عبور می‌کنید؟

بهترین افرادی که در سال۹۵ با آنها آشنا شده‌اید چه کسانی بوده‌اند؟ چه ویژگی‌های مثبتی از آنها را در کوله‌ی خود می‌گذارید و با خود به سال جدید می‌برید؟

 ویژگی‌هایی که قرار است در سال جدید در رفتار شما نمود داشته باشد.

 


می‌بینید جواب به همین چندمورد خودش کلی است. می‌دانم وقت می‌گیرد منتهی زمستان با همین گفتنها و شنیدن‌ها کوتاه می‌شود ها

بسم الله

 

 

نظرات 7 + ارسال نظر
علی امین زاده چهارشنبه 16 فروردین 1396 ساعت 16:30 http://www.pocket-encyclopedia.com

والا به نظر من سال نو و عید هیچ تفاوتی ایجاد نمی کنه.
آدمها همونن
اخلاقاشون همونه
و....

فقط...
فقط لذت و مستی این بهار هنوز شوق عید رو زنده نگه می داره. نفس طبیعت!

نیره جمعه 6 اسفند 1395 ساعت 20:53

ادبیات کلا دنیای عجیبیه...هم لذت داره هم درد...

هم لذت هم درد.

دادو دوشنبه 2 اسفند 1395 ساعت 11:23 http://goo.gl/Mfd9tb

سلام
بررسی اولیه کوله پشتی ...
متاسفانه خیلی از چیزهایی که امروز فکر می کنیم فردا به دردمان بخورد ، بغیر از شلوغ کردن اطرافمان و تبدیل به زباله شدن بدرد دیگری نمی خورند و دیر یا زود در یکی از فرداها باید آنها را دور بریزیم ؛ مگر چیزهای خیلی شسته و رفته و شیک که شاید فردا بشود عتیقه و بدرد وراث چشم سفیدمان بخورد !!
با توجه به اینکه هر روز روز تازه ای ست و تغییرات بصورت لجام گسیخته ای ادامه دارد ، در همان محدوده ی " دم غنیمت است " زندگی کردن بهترین چیز است ... وقتی نباید به چیزی دلبسته بود و هیچ تضمینی برای درآمد و شغل و موقعیت و دین و مذهب و ... نیست (!!!!!) همان بهتر که کوله پشتی را خالی کرده و ببریم و یا باندازه وسایل شخصی برداریم !!
دوست دارم چیزهایی که دارم و تجربیات گذشته ام را ببرم در آزمایشگاه " توکل بر خدا " ، با " صبر بر مصائب " عوض بکنم و در کوله پشتی ام تا می توانم صبر ذخیره بکنم ... بقول شاعر : احتمال گریستن ما بسیار است !!

سلام
جملات ابتدایی مرا یاد خانه تکانی این روزها انداخت و تصمیم گیری درباره بماند یا برود بعضی چیزها
بلی زندگی کردن در همان محدوده ی " دم غنیمت است " بهترین چیز است فقط یخده سخت است تا بیایم محدوده دم و آن و لحظه رو مشخص کنم یا شده گذشته یا رفته آینده
...
صبر و صبر و صبر
گویا بزرگی گفته "صبر همدم خرد است."
و
تحملی طولانی برایتان آرزومندم

شنگ یکشنبه 1 اسفند 1395 ساعت 21:02

من همچنان توی کوله پشتی دارم میگردم
البته این کوله تجربیات ما بیشتر شبیه زیستگاه جانوران جادویی
خانم رولینگ شده . فکر کنم به این زودیها سراز کوله درنیارم . اگه چیز قابل حملی برای سال جدید پیداشد خدمتتون عرض میکنم

به نظرم کوله پشتی شما جیب و زیپ فراوان دارد ها
بااینهمه منتظریم ببینیم جناب شنگ چه چیزهایی برای ارائه رو خواهند کرد

شنگ یکشنبه 1 اسفند 1395 ساعت 20:52

سلام مجدد
دست شما درد نکنه . وسپاس ازدعوت به محله قدیمی . بله خواندم
ورفتم سخنرانی جناب ازغندی دردانشکاه مشهد راهم دانلودکردم بااینکه با مشی فکریشون موافق نیستم حدود یک ساعتش راهم دیدم اما تضاد فکریمون اونقدرزیاد بود که دیگه بقیه اش را نتونستم درخدمتشون باشم . باید خدمتتان عرض کنم به کل با این طرزفکر که هر بیماری ورنجی موجب دریافت اجر الهی زمینی یا آخرتی میشود مخالفم والبته درخصوص آنهاهم که آقاوارباب دنیا شده اند منطق وفلسفه ایشون اصلا برام قابل درک نبود. حالا دفعه بعد برای این سرقت های ادبی از منابع سهل الفهم تری البته برای امثال خودم میگم. استفاده بفرمایید.
اماگذشته ازاینها منهم حلول اسفند ماه را خدمت همسایه های عزیز تبریک میگم و آرزومیکنم در سال پیش رو شاهد جمع شدن مجدد همسایگان در محله باشیم و دیدارها تازه گردد.

سلام سلاام
آفرین به همت شما... یه جمله رو گرفتید و رفتید سراغ سخنرانی! والا من سخنرانی رو کامل نشنیدم منتهی از این ارتباط علت و معلولی خوشم می آید، تکلیف آدمی روشن می شود خوو
اسفند، پیش قراوول بهار است و جای تبریک هم دارد منم آرزوی شما رو دارم تازه شدن دیدار گرامی همسایگان. ان شاءالله

nafas یکشنبه 1 اسفند 1395 ساعت 14:29 http://beest20.ml/

سایت متفاوت و زیبایی دارین خیلی خوشحال شدم دوباره به وبتون اومدم افتخار میدین پیش منم بیاین خیلی ممنون
65188

دادو یکشنبه 1 اسفند 1395 ساعت 11:27 http://goo.gl/Mfd9tb

سلام

هر مشغولیتی که راهگشا و گره گشا باشد خوب است ، می تواند هر کاری و یا رفتاری باشد ؛ مثلا پرداختن به صنایع دستی و باز شدن افق های تازه برای کسب و کار و تفریح و ...

و آمممما ملت هایی که رنج کشیدند شدند ارباب !! و بعد که ارباب شدند چی ؟

کوله پشتی بماند برای بررسی های بیشتر ...

سلام
بلی بلی هر مشغولیت سازنده خوب است (آن اوایل وبلاگنویسی درگیر مفید و مثمر بودن نوشته ام بودم منتهی الان متوجه شدم این نوشتن همین که برای همطاف مفید است کافیست.حالا مفیدتر بهتر
و الان که اربابند خوو بزرگند و برای غیر خودشان الگو
...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد