امانت...

امروز نوبت جناب بزرگ هست که آپ کنند، اما با توجه به شرایطی که این روزها دارند، بعید به نظر می رسد بتوانند مطلبی را آماده کنند، به همین دلیل مجددا به سراغ آرشیو وبلاگهای قدیمی شان رفتیم و مطلبی را با عنوان "امانت" از وبلاگ فرستاده انتخاب کردیم. لازم به ذکر است که تاریخ نگارش این پست یکشنبه سی ام تیر ماه 1387 است، یعنی 7 سال پیش،

این نوشته با وجود اینکه قدیمی ست، اما همچنان بوی تازگی می دهد.(صرف نظر از نام و مدل گوشی)

همه چیز این دنیا عاریتی است.هیچ چیز به راستی به ما تعلق ندارد تنها امانتی ست در دست ما تا محک یخوریم که چه اندازه ارزش آن را دانسته ایم و از آن استفاده بهینه کرده ایم و این به راستی شامل همه چیز می شود از ثروت گرفته تا سلامتی و از زن و فرزند گرفته تا جان و جسم خودمان.

و بشر چقدر راحت فراموش می کند که مالک اصلی کیست و او تنها امانت داری در این جهان بیش نیست.

تصور کنید که دوستی انگشتری زیبا را امانت به ما می دهد تا در زمانی که در سفر است از آن نگهداری کنیم، اگر ما انگشتری را در دست کنیم و هر روز مجذوب زیبایی آن شویم و برق خیره کننده اش را به رخ دیگران بکشیم، روزی که باید آن راپس بدهیم چه خواهیم کرد؟ راحت برمی گردانیم؟ با دلخوری پس می دهیم؟ از دادن امتناع میکنیم و یا برای نگهداشتن آن دست به هر کار ناشایستی می زنیم؟

با اینکه به این مطلب اعتقاد دارم اما گاهی خودم فراموش می کنم و آن وقت خداوند مهربان با تلنگری مرا به خود می آورد.

چندی بود که گوشی موبایل جدیدی گرفته بودم.sony ericsson w 580i گوشی زیبایی بود با قابلیتهای متعدد و گاه که بیکار بودم مدتها با آن سرگرم می شدم.دیروز بدون هیچ دلیل (فیزیکی)مشخصی،تمام رنگها و نوشته هایش درهم ریخت به حدی که تنها به سختی می توانستم با آن شماره بگیرم و این یعنی گوشی تنها به همان دردی می خورد که برای آن ساخته شده است،تماس گرفتن با دیگران.

آن وقت بود که به یاد آوردم که: هر چه نپاید،دلبستگی را نشاید. و خدا را شکر کردم که این تلنگر را به گوشی من زد نه به نزدیکانم.خدایا عدالت و کرمت را شکر  

2 اتفاق عجیب و نادر!

1-  تجویز عجیب و جالب یک  پزشک برای بیمارش ! 

یک پزشک تبریزی آلبوم‌های «جان عشاق» شجریان و تصنیف «مدامم مست» از آلبوم «یاد باد» سالار عقیلی را برای بیمار تجویز کرده است."

2- و اتفاقی عجیب تر ! 

چند روز پیش دختر خانمی به پسرم زنگ زد و سفارش یک سرویس بدلیجات رو برای عروسی شون داد . نامزدش هم  شماره حساب گرفت و مبلغ 400 هزار تومن بابت این سرویس واریز کرد . به نظر شما داماد نباید از فرق سر تا نوک پای این عروس خانم رو طلا بگیره؟ 

سری به دوستان من بزنید!

به نام خدا 

سلام

این پست رو از آرشیو وبلاگ قدیمی آقای فاطمی انتخاب کردم، تاریخ انتشار این پست سال 87 بوده . 

تابه حال به این نکته اندیشیده اید که ترکیب افرادی که در لینک دوستان شما درج شده اند چگونه بوجود آمده اند ؟! و اینکه شما چه معیار و پارامترهایی را درانتخاب آنان دخالت داده اید ؟!

آیا تا به حال به فکر یافتن خصوصیات و بارزه های مشترک در بین لینک دوستان خود افتاده اید و از خود پرسیده اید چه مشترکاتی بین دوستان من وجود دارد ؟!

این سوال وجه دیگری نیز دارد و آن اینکه وقتی کسی تمایل داشت شما را در لیست دوستان قراردهد حق انتخاب را برای خود محفوظ داشته اید یا نه ؟!

آیا برای شما مهم است که نام وبلاگ شما در ردیف چه کسانی باشد؟ یا نه ، هر تبادل لینکی را بخصوص اگر پیشنهاد اولیه از سوی شما نباشد را یک پیروزی درعرصه وبلاگ نویسی می دانید ؟

واقعیت مطلب اینست که دوستی های دنیای نت تناسب عجیبی با نوع حقیقی آن دارند و معمولا ذائقه افراد در این انتخاب ، نشأت گرفته از نوع نگرش آنها در فضای حقیقی است !

شاید به من خرده بگیرید؛ اما باور کنید نوع ادبیات افراد ،حتی اگر این ادبیات کپی برداری هم باشد شخصیت ، روحیات ، رفتار و حتی وَجَنات ظاهری فرد را برملا می کند !!! به عبارت بهتر از نظر بنده، معمولا افراد ، همانطور می نویسند که هستند! و ظاهر سازی در این باب تقریبا معنا ندارد و دیر یا زود ماهیت افراد در نوشته ها و علی الخصوص در کامنت هایشان بروز می کند .

با این مقدمه، انتخاب ما در اینکه چه کسانی را در لیست دوستان خود قرارداده و در لیست دوستان چه کسانی باشیم به نوعی در تعیین نوع نگرش مراجعین ما، نسبت به شخصیت و روحیات مان تاثیر دارد و معمولا مدیر سایت یا وبلاگ از طریق لیست دوستانش با زبان بی زبانی ما را راهنمائی می کند که :  اگر می خواهید مرا بشناسید سری به دوستانم بزنید!!!

و این در تعالیم دینی ما نیز وجود دارد که :

المرء علی دین خلیله ... مرد بر مسلک دوست خود باشد

من همیشه افتخار کرده ام که از خانه خود دری به خانه این دوستانم گشوده ام و شما هم قطعا از نوشته ها و باورهای ناب دوستان من لذت خواهید برد.