نوروز

بالاخره سال 93 هم با تمام فراز و نشیب هایش و همه حوادث تلخ و شیرینی که به همراه داشت به ساعتهای آخرش رسیده و یکی دو روز دیگه وارد سال جدید میشویم . در این روزها و ساعتها دیگر نوشتن از سیاست و اجتماع و .... کمال کج سلیقگی است . در ساعتهایی بسر میبریم که همه در تکاپوی آماده شدن برای ورود به سال جدید هستند . این روزها چهره ها را خندان تر از گذشته میبینیم . در این لحظات که قرار میگیرم بیشترین مسئله ای که فکرم را مشغول میکند این است که با خودم میگویم ای کاش این لبخندها و این چهره های متبسم و شاد تداوم داشته باشد و تنها کاری که از دستم برمی آید رازونیاز با خداست که خدایا همه ما را در پناه خودت از هرچه غم و غصه است دور نگاه دار که هیچ چیز زیباتر از دیدن شادی بنده هایت نیست.

پیرو مطالبی که در بالا گفتم برای تمام شما دوستان خوبم در همساده ها و همه دوستان خوبی که محبت میکردند و به وبلاگ سر میزدند سال خوبی آرزو میکنم. ان شاالله سال جدید آبستن روزهای خوب و اتفاقاتی بهتر برایتان باشد . فقط فراموش نکنیم هستند خانواده هایی که این روزها نیاز به کمک ما دارند . این کمک را از آنها دریغ نکنیم . بیایید شادی را در کنار شاد بودن همه بندگان خدا بخواهیم . کمک کنیم کسی شرمنده خانواده اش نباشد . در انتها مطلب را با شعری از فردوسی به پایان میرسانم :

چو خورشید تابان میان هوا

نشسته بر او شاه فرمانروا

جهان انجمن شد بر تخت او

شگفتی فرو مانده از بخت او

به جمشید بر گوهر افشاندند

مران روز را «روز نو» خواندند

سر سال نو هرمز فرودین

برآسوده از رنج روی زمین

بزرگان به شادی بیاراستند

می‌و جام و رامشگران خواستند

چنین جشن فرخ از آن روزگار

به ما ماند از آن خسروان یادگار