طلاق

- هیچ مشکلی تو زندگیشون نداشتند ،یا حداقل از ظاهر زندگیشون اینجور به نظر میومد . از اول با عشق به هم شروع کردند . عقایدشون ،سلیقه هاشون ،سظح سوادشون ،تیپ ظاهری و قیافه هاشون و وضعیت خانواده هاشون ،خلاصه همه چیزشون به هم میومد.

اصلاً اگه میخواستیم دو تا زن وشوهر ،که با هم کاملاً متناسب باشند مثال بزنیم می گفتیم : رضا و نسرین .

همه جا با هم بودند  . مهمونی ها ،گشت و گذار ،سفرای زیارتی سیاحتی و این آخری ها سفرهای کاری -که شوهره برای خرید جنس به چین می رفت – را هم .

وقتی تو مهمونی ها رضا تعریفش گل می کرد و از سرعت ماشینش و لایی کشیدن تو اتوبان ها و دررفتن از دست پلیس و بقیه شیرین کاریاش می گفت ،نسرین نیز پابه پای شوهرش تعریفا را برامون شیرین تر می کرد . می گفتیم :رضا تراخدا مواظب رانندگی ت باش . آدم که با زن و بچه ش تو جاده اینجور ماشین نمیرونه . جواب میداد : اصلاً خود نسرین پشت ماشین باشه صددرجه از من بدتره و هردو غش می کردند از خنده و ذوق می کردند از شیطنتاشون.

خدا دو تا پسر خوشگل تو دل برو بهشون داده . هردوتا بچه زیبا و خوش سر و زبون . زن و شوهر هر دو سالم و سرحال . نمیدونم ،زندگی که بی مشکلات نیست و نمیشه اما ظاهر این زندگی اینجور نشون نمیداد که یک روز ...

تلفنم زنگ خورد . نسرین بود . با اشک و آه و ناله از تصمیمش برای طلاق توافقی می گفت .

سوای این که چه نسبتی باهاشون داشته باشم زن و شوهر منو عمو صدا می کردند .

نسرین می گفت : عمو شما بیا یه پادر میونی بکن بدون دردسرای معمول و دادگاه و کلانتری ما از هم جدا بشیم .

رفتم خونه شون . پای حرفای هر دو نفرشون نشستم . ناخواسته باید جای قاضی می نشستم و قضاوت می کردم . با این که رضا از بستگان من بود اما کلمه حق این بود که تقصیر از جانب او بود . و من باید دادنامه را به ضرر رضا صادر می کردم .

البته هیچ وقت طرف مقصر خودش را گناهکار نمیدونه و سعی می کنه با توجیه عملکردش خودش را تبرئه کنه . دلایلی برای کارهای نه چندان قابل دفاعش می اورد اما کفه ترازوبه ضرراو رو پایین بود . .نصیحتشان کردم . به قدر وسع و بضاعت ناچیز خودم . ازشون خواستم به همدیگر فرصتی بدهند و با چشمان گریان ،نسرین روی منو زمین نگذاشت .

به رضا گفتم : یه لیستی از توقعات و انتظازاتی که از یه زن میشه داشت بنویس و از یک تا مثلا ده نمره گذاری کن . اخلاق و رفتار خانواده گی و اجتماعی ،زیبایی ظاهری ، اموری که تو خونه داری از یه زن توقع میره داشنه باشه . سطح سواد و آگاهی و....هرچی به نظرت ارزش و فضیلت میاد . ببین خانمت چند درصد نمره را میاره و

یه لیستی هم مشابه همین برای خودت بنویس . ببین آیا نمره قبولی میاری یا نه ؟

اونم علی الظاهر قبول کرد . دردسرتان ندم . طولی نکشید نسرین موفق شد شوهرش راراضی به طلاق توافقی بکنه و دور از چشم فامیل و به آرامی از همدیگر جدا شدند . توافق مبنی بر این که :مهریه نمیخام . بچه ها پیش من بمونن و مرا به خیر تو امید نیست ..

-این روزها طلاق معضل گریبانگیر همه ما شده است . فرقی نمی کند در چه گروه اجتماعی باشیم . شهری و روستایی ، کم سواد و تحصیل کرده ، دارا و فقیر و...

در نگاه اول علت های زیادی می شود بر آن شمرد .حتی می توان همه تقصیر ها رابه گردن حکومت هم انداخت . اما سوای آن چه اهل خبره و دانشمندان علوم اجتماعی و مردم شناسی بگویند به نظر من آستانه تحمل جوان ها پایین آمده است .  شما چه فکر می کنید ؟

از دست من و شما بعنوان یکی از همین مردم چه بر می آید ؟