همساده ها

همساده ها

وبلاگ گروهی
همساده ها

همساده ها

وبلاگ گروهی

راز خانواده های خوشبخت

رازهای بسیاری هست که توجه به آنها می تواند نقش قابل توجهی در ارتقای زندگی و داشتن یک خانواده خوشبخت داشته باشد. تقریبا هر مجله سنتی یا الکترونیکی خانوادگی را که ورق بزنیم ... با چند عدد از این رازها برخورد می کنیم !

اما چند روز قبل در مجله سیب سبز با یکی از این راز ها  برخورد کردم که ... واقعا برایم تازه و جدید بود ... و از شما چه پنهان .... کمی هم مرا خنداند... فکر کردم بد نیست این راز را برای شما هم افشا کنم !!

در مجله نوشته بود :

محققان می گویند خانواده هایی که دو دختر دارند ...کمترین میزان دعوا و سر و صدا را تجربه می کنند و فرزندانشان در زمان بازی هماهنگ ترند. از نظر آنها تعداد فرزندان دختر و پسر و ترتیب تولد آنها ...میزان آرامش یا تنش های خانه را تعیین می کند .

روزنامه دیلی میل  بهترین و بدترین ترتیب های تولد را این گونه که در پی خواهد آمد ...معرفی می کند و می گوید .... اگر شرایط خانواده شما مثل خانواده های بالای این جدول است ... به خوشبختی نزدیک تر هستید و هرچه به خانواده های پایین تر نزدیک می شوید ... تنش و درد سر به خانواده شما بیشتر پا می گذارد :

1- دو دختر

2- یک پسر و یک دختر

3-دو پسر

4-سه دختر

5-سه پسر

6-چهار پسر

7-دو دختر و یک پسر

8-دو پسر و یک دختر

9-سه پسر ویک دختر

10-سه دختر و یک پسر

11-دو پسر و دو دختر

12- چهار دختر


با این حساب بنده و مهربان همسر دارای خوشبختی درجه یک هستیم و هیچ نوع  دعوا و سر و صدایی را مابین دخترانمان .... تجربه نکرده ایم !!



نظرات 24 + ارسال نظر
سهیل سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 14:29 http://sobhebahary.blogfa.com/

سلام سه جدد یا چهار جدد نمیدونم حسابش از دستم در رفته
ممنون از سارا بانو که در مورد دخالت والدین در دعوای بچه ها جواب ما را دادند. گرچه غالب تفکر ما هم بر اساس همین دخالت نکردن است تا حتی لت و پار نمودن همدیگه ولی خداییش گاهی اوقات این دعواها ترکش هایی دارد که به لوازم و اسباب و اثاثیه اصابت میکند . حالا از اعصاب فولادین که مستلزم وجود آن برای دخالت ننمودن در دعوای فرزندان می باشد بگذریم خداییش از جیب خالی جهت تامین لوازم خانه که نمی توان گذشت . خداییش گاهی اوقات دعوای این دو تا کل ساختمان را بر می دارد خب حالا اعصاب فولادین و جیب خالی را هم بیخیال بشویم آبروی جلوی همسایگان را چه کنیم .
با همه اینها ای ی ی به چشم دخالت نمی کنیم

علیک سلام بزرگوار....
اینجوری که می فرمایید ...ظاهرا دعواهای خواهر برادری دلبندان شما .... بی شباهت به جنگ چالدران نیست!
به این دکترها و روانشناسان که بروید ... بازهم می گویند ...دخالت بی دخالت !... حتی به قیمت نابودی اسباب و لوازم گران بهای خانه !! البته منظور از دخالت ...یعنی جانبداری از یک طرف ... شما میتوانید گوش هر دو را بپیچانید و تنبیه یکسان برای هر دو وضع کنید تا منبعد در دعواهاشان ... فقط به لت و پارکردن هم بسنده کنند و به لوازم نازنین کاری نداشته باشند

دادو سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 13:54 http://www.dado23.blogsky.com

با سلام
برخی موضوعات آدم را تحریک می کند تا یک عالمه بنویسد ، بعد با خود می گویم در این رابطه می شود یک پست گذاشت و یاد حرف مریم بانو می افتم که باید چیزی از بابت موضوع ( یافتن موضوع ) بپردازم ...
خارجی ها بدلایلی که شاید از نشانه های پیشرفت روزافزونشان باشد ؛ مورد ثبت و درج دارند و در نتیجه می توانند بر اساس این مندرجات که می تواند در قسمت های مختلف صورت بگیرد تناسبی بسته و مواردی را ملموس و قابل تجزیه و تحلیل بکنند !! مطمئنا در جامعه ما این مسئله می تواند یک چشم بندی تلقی شود ؛ آنهم در نوع نگاه مثبت !! و شاید هم بر اساس این نتیجه گیری هاست که کتاب در می آورند که " پسر می خواهی یا دختر ؟ "
در خانواده ی ما بدلیل اینکه دختر یا پسر بودن شانسی و یا بهتر بگویم خدادادی بوده برای همین از اینکه در متوسط جدول هستیم باید والدین کلاهشان را تا وسط های آسمان پرتاب کنند !!
ولی ....... این جدول نشانی از یک فرزند ندارد !؟!؟ این تک فرزندی ها کجای گردونه ی خوشبختی ایستاده اند !؟!؟

وعلیکم السلام ...
یعنی الان من باید شماره حساب بدم خدمتتون عایا!!!؟
قبلا هم عرض کرده بودم که این خارجی ها ... بابت سرکارگذاشتن مردمشان ... هی کارهای جدیدی ابداع می کنند ... از جمله همین ثبت و درج و آمارگیرهای متعدد ... این هم یک نوع کارآفرینی است دیگر!!
در مورد تک فرزندی هم ... ذیل نظر همطاف بانو توضیحات عرض کردم !...
خوشبختی مندرج در این مقاله ... شامل تک فرزندان نمی شود!!

شنگین کلک سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 13:50

به گمانم این تک فرزندی های امروز درملکوت سیر می کنن
کلا راحتن به گمانم یک جورهای منزلشون خانه ارواح باشه
خودمونیم ها اینطور هم خیلی خوب نیست اصلا آدم حوصله اش
سر میره توی خونه باید سرو صدا باشه

بنده مخالف تک فرزندی هستم ... نه بابت کمبود دعوا در خانه ... بلکه فکر میکنم تک فرزند بخاطر توجه بیش از حد والدین ... هم ممکنه لوس و دردانه شود... و هم ممکنه بیش از حد خودش را در فشار حس کند ... و هم بعدها ... از پس توقعات والدین برنیاید!

شنگین کلک سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 13:48

اگر آمار روزنامه دیلی میل را از مدل آمارهای آب دوغ خیاری وطنی ندانیم میشه اینطور تعبیر کرد که بعضی حقایق در روابط اجتماعی هست که واقعا نیمشه اونها را از قبل تجزیه و تحلیل کرد مثل فرمول های فیزیک و شیمی با قطعیت به نتیجه
ای قابل قبول رسید که در همه شرایط صدق کنه . از این رو ناچارهستیم باتوچه به نتایج حاصل از آمارگیری ها به کشف این حقایق برسیم . البته باید توجه کرد که بعضی آمارگیری ها باید برای کشورهای مختلف بومی سازی شود و درنهایت با بررسی حجم زیادی از اطلاعت است که میتوان به یک قانون کلی رسید . حال اگر همه این موارد در آمارگیری دیلی میل رعایت شده باشد ما نیز باید خود را از خوشبخت ترین خانواده ها بدانیم . البته اگر چنین باشد وای به حال رتبه های پایین تر اما یک نکته دیگری هم دراین میان مانده و آن اینکه میزان کمتر بودن دعواها و سرو صدا را همیشه نمیتوان معادل با خوشبختی یک خانواده فرض کرد و این نکته ایست که شایددر این آمارگیری کمتر مورد عنایت واقع شده است. بعضی اوقات حتی یک دعوای میتواند بهانه شروع یک زندگی و بوجود آمدن یک خانواده بشود . دراین خصوص بد نیست این پست را هم ببینید :
http://mahnaz-daneshjoo.blogsky.com/1394/05/19/post-28/%D8%A8%D8%AD%D8%AB-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D8%A8%D8%A7%D8%AC-

سلام...
روزنامه دیلی میل همانطور که در پاسخ مریم بانو عرض کردم ... روزنامه معتبری است که از 4 می 1896 در انگلستان چاپ می شود ... و متعلق به حزب محافظه کار این کشور است . و معمولا امار و اطلاعاتش را اکثریت قبول داشته و به عنوان مرجع از آن استفاده می کنند...
در مورد صحبت هاتون در باب آمار و آمار گیری کاملا موافقم... اصولا آمارگیر بسیار مهمتر از نتایج آمار هست... چون آمارگیر میتونه جوری آمار بگیره که نتایج آمار مطابق با خواست خودش در بیاد!
و ممنون از لینک ... جالب بود ...

همطاف یلنیز سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 13:38 http://fazeinali.blogfa.com/

سلام سلام
خودم ط ن ب
و
با این درجه بندی، گرامی خانواده من از رده خارج ند که!!
و این تک فرزندی های امروزی چی؟ کجای خوشبختی هستند؟!

سلام و صد سلام بر همطاف بانوی عزیز....
خدا نکنه خانواده محترمتان از رده خارج باشند....
به گمانم چون این آمارها در خانواده های زمان حال مردمان مغرب زمین گرفته شده ... و اینها اغلب خانواده های پر جمعیتی ندارند... حداکثر تعداد فرزندان را 4 فرض نموده است ...
و در مورد تک فرزندی ها باید عرض کنم ... این مقاله در مورد دعوا های خواهر برادری در خانواده ها ست ... و منظورش از خوشبختی ... میزان کم بودن این دعواها بین فرزندان یک خانواده است... لذا مشخص است که خانواده ای تک فرزندی ...شامل این بحث نمی شوند... و کلا خیلی خیلی خوشبختند !!! چون اصولا در این خانواده ها دعوایی مطرح نیست...

سهیل سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 13:28 http://sobhebahary.blogfa.com/

مریم بانو بنده دیرگاهیست که در وعدگاه دیدار منتظر ایستاده ایم (بر وزن این شعار جدید :به انتظار نشینید ، به انتظار بایستید ) و منتظر سایر رهروان هستیم . اما دریغ از وفای به عهد یاران که ما را جلو انداختند و تنها گذاشتند .

در جواب سوالتون عرض کنم که فینگیل پسر زور میگوید و جقل دختر زیر بار زور نمی رود . خود بخوانید حدیث مفصل از این مجمل. به نظر شما ما باید از کی طرفداری کنیم . از فینگیل پسر کوچک یا از جقل دختری که نه سال از فینگیل پسر بزرگتر و به زعم ما فهمیده تر . ؟ ؟ ؟

گرچه خطاب به مریم بانو فرمایش کردید ... اما جسارت کرده و سوال تون را اینطور جواب میدم که... نظر اکثر روانشناسان و مربیان تربیتی حال حاضر اینه که ... در دعوا و بحث بین فرزندان ...والدین به هیچ عنوان دخالت نکنند.... حتی در شدیدترین دعواها....
اغلب ما والدین دلمان به حال فرزند کوچکتر میسوزه ... و میگیم این زورش به بزرگه نمی رسه و میپریم وسط برای دفاع از کوچیکه... واین خودش ایجاد دشمنی در فرزند بزرگ میکنه.... یا اگر برعکس از بزرگه دفاع کنیم ... کوچکتره احساس بی پناهی میکنه ... خلاصه که فرموده اند به هیچ عنوان و هرگز وارد دعواشون نشید حتی اگه همدیگه رو لت وپار کردن!

مریم سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 13:00

آقا سهیل منم شما رو با موهای سیخ کنار خیابون مجسم کردم و بعد به نظرم امد که آمبولانس تیمارستان از راه می رسه و دو تا پرستار مرد قلتشن شما رو به زور سوار آمبولانس می کنند!
وعده ی دیدار ما در دار المجانین
راستی آقا سهیل جقل دختر زور می گه یا فیگیل پسر؟

سهیل سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 12:55 http://sobhebahary.blogfa.com/

سلام و وقت بخیر
بر اساس این جدول ارائه شده بنده و گرامی همسر در ردیف دو قرار داریم . یعنی درجه دو از خوشبختی . اما خودمانیم اگه درجه دو خوشبختی اینه پس وای به حال و بدا به حال اون درجه چهار به بعدش . یعنی من الان با اینهه جنگ و دعوایی که جقل دختر با فینگیل پسر سر مسائل الکی دارند ، در درجه دوم خوشبختی قرار دارم . خداییییش باور کنم . . . نه خداییش باور کنم . . .
حالا شما بگید باور کنم من باور میکنم ولی خداییش باورش خیلی سخته .
من درجه دو خوشبختی ام . . . من درجه دو خوشبختی ام . . . من درجه دو خوشبختی ام . . . من درجه دو خوشبختی ام . . . من درجه دو خوشبختی ام . . . من درجه دو خوشبختی ام . . .
هی با خودم تکرار کنم شاید خودم قبول کنم .
راستی مریم بانو یک چیزی این جملات بالا را هی تکرار کردم یاد یک چیزی افتادم
تاکسی . . . تاکسی . . . تاکسی . . . لا لالالا لالا لالالا . . .تاکسی . . .

سلام جناب سهیل و اوقات شما هم به نیکی و آرامش...
بعله باور بفرمایید که بسی خوشبختید.... و نه حتی درجه دو ....بلکه درجه یک!...البته نه بابت این جنگ و دعوای خواهر برادری ... بلکه برای داشتن فرزندان سالم و صالحی که ... دارید و زندگیتون را شادی و زیبایی بخشیدن....
اگرچه گاهی این بحث و جدل های بین فرزندان واقعا غیر قابل تحمل میشه......ولی چاره چیه!؟..... باید گذاشت و گذشت....
زمانی که بچه ها بزرگ شدن و رفتن سر خونه زندگیشون.... اکثر مادر و پدر ها حسرت همین دعواهای بچگانه را دارن و از خونه ی خالی شون دلگیرن..... واسه همین هم هست که وقتی سر وکله نوه هاپیدا میشه...... صبر و حوصله شون بیشتر از والدین بچه هاست...
برای شما و خانواده محترم ... آرزوی روزگاران بس زیبا رو دارم...

مریم سه‌شنبه 27 مرداد 1394 ساعت 12:01

سلام
من اووووووووووووول
ننوشتید محققین بر چه اساسی این جدول لگاریتمی رو ارائه دادند
شما خودتون حرف این محققین رو قبول دارید؟
ما بر اساس این جدول در ردیف سوم قرار داریم و با این حساب من و کامی، بیشتر از شما و همسر گرامی تون تو سر و کله ی همدیگه می زنیم
اصلا مگه می شه تو خونه ای هیچ وقت دعوا نباشه دعوا نمک زندگیه
این آخری شوخی بود و من خودم به هیچ وجه این حرف رو قبول ندارم . به قول جدیدیها دعوا خره!
ان شاءالله زندگی همه ی زوجین شیرین تر از عسل باشه و اگه خدای نکرده یک زمانی کدورتی هم بینشون پیش میاد جلوی بچه ها با همدیگه بحث و مشاجره نکنند.
سارا بانو بابت صدر نشینی تون به شما و گرامی همسر تبریک می گم

سلام بر بزرگوار بانوی همیشه اووول
راستش بنده هم مطلبی مزید بر این که نوشتم نمیدونم!...همین متن در مجله بود....
و در مورد قبول داشتن ...والا چه عرض کنم!... اونچه که تجربه من در این بازه ی عمر بیان میکنه....چندان منطبق با فرمایشات این محققین نیست... اینقدر که دخترکان بنده با هم سر عناد و جنگ دارن .... فرزندان خواهرم که یک پسر و دختر هستند...ندارند!...
اما خب ... قیاس به نفس نمیشه کرد ... از اون جایی که روزنامه دیلی میل ....روزنامه موجه و معروفی است ... معمولا انتظار نمیره که... آمار و اطلاعات ناصحیح رو منتشر کنه ... اما باز هم الله واعلم!...
بنده هم مثل شما امیدوارم که چنین باشد.... و ممنون از لطفتان بانو جان

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد