آماده هستی؟!

مهمان امروز همساده ها سهیلا بانوی عزیز، نویسنده ی وبلاگ  " بهار و سرای دل " هستند .

امروز صبح بعد از انجام کارهام و دوخت و دوز چند تکه لباسِ کار پسرم امید، اومدم مدیریت وبلاگمو باز کردم که با دعوت دوست نازنین بانو مریم جان مواجه شدم که چه نشستی و بیا برای پست فردا تو وبلاگ همساده ها برامون بنویس. راستش شوک شدم! چرا؟
 الان بهتون میگم :
به چند دلیل! من همیشه وبلاگ وزین همساده رو با نویسنده های محترم و بزرگواری که هر کدوم یه وزنه محسوب می شوند در بلاگستان می شناختم و بدون هیچ تعارفی خودم رو در مقابلشون هیچ عددی نمی دیدم. حتا گاهی خجالت می کشیدم که کامنت بذارم.حالا یهو چشم باز می کنی و می بینی ازت دعوت شده بیا و اینجا بنویس.
واااای چه کنم با این همه شرمندگی؟! اولش خواستم به مریم جان بگم سر جدّت دست از سر کچلمون بردار.آخه من کجا و شما بزرگواران کجا؟ بعد از کلی فکر صلاح دیدم دعوتشون رو اجابت کنم تا خودتون قضاوت کنید.
خب حالا که یه کم از من شناخت پیدا کردید می خوام از حس و حال این روزام براتون بگم:

نمی دونم برای شما هم پیش اومده یا نه؟ البته ان شاءالله که عمری بلند و باعزت و برکت داشته باشید
 گاهی من یهو حس می کنم وقت چندانی ندارم و باید هر چه زودتر کارهامو انجام بدم تا وقتی فرشته ی مرگ اومد سراغم با خوشحالی دستشو بگیرم و برم. آخه لامصب یه وقتایی بدجور دور و برم می پلکه و می بینم هی این پا و اون پا می کنه و از دور بهم لبخند می زنه. انگار هیچ کاری تو این دنیا نداره الّا قبض روح کردن من بینوا. تا چشمم بهش می خوره بهم چشمک می زنه که یعنی دیگه چیزی نمونده هاااا ....

بعد یهو زندگیم رو دور تند می افته و متوجه می شم تو کارهام باید عجله کنم.
مثلا چند روز پیش پسرم امید، برای اطلاع از موجودیم، رمز دوم عابر بانکم رو در نرم افزار آپ در موبایلش اشتباه وارد کرد و دیگه قفل شد و رمز دومش از کار افتاد.

روز بعد سریع شال و کلاه کردم و رفتم دم عابر بانک و رمز جدید رو وارد کردم.
شب که پسرا (امید و احمدرضا) اومدن سریع بهشون اطلاع دادم و رمز جدید رو گفتم و تاکید کردم یادشون نره رمز جدید رو.
ترسیدم نکنه امشب یا یکی از همین روزهای خدا شب و روز آخرم تو این دنیا باشه و بعد از من، تا بخواد کارتهام باطل بشه، بچه هام سر در گم بشن و نتونن یارانه ی ماه بعد رو بگیرن...والاااا...
خب کسی که خبر نداره این یارانه ی آخرشه یا بازم می تونه با هزار منت و در ازای بیچاره شدن دولت گل و بلبلمون بتونه باز هم دریافتش کنه!

جناب عزرائیل!...من آماده ام...بیا بریم کاااا !