فرهنگ آگاهی

سلام

 تقریبا روزی از سال نیست که اسمی نداشته باشد.

مجله رنگی رنگی هم جدا از هر مناسبت و تقویمی، برای روزها، اسم های قشنگی انتخاب می‌کند

مثلا امـــروز را "روز آگاهی بیشتر درباره فرهنگ‌های مختلف" نامگذاری کرده و البته "راه کار" هم داده است.

در همین راستا، دوستی دیگر هم، مطلب قابل تاملی ثبت نموده اند:

"معمولا وقتی آدم به یک مملکت و فرهنگ تازه ای قدم می‌گذارد چند مرحله را می‌گذراند که بطور فهرست وار عبارتند از:

 یک - مرحله ماه عسل؛ که شخص اختلافات فرهنگی را با دید رومانتیک نگاه می‌کند.

 دو - مرحله درک واقعیات؛ که احساس اضطراب و احیانا افسردگی و ناراحتی را به همراه دارد.

 سه -  مرحله تطابق، یعنی آشنا شدن با مسائل و پذیرش آنهاست.

 چهار - و آن وقتی است که آدم بوطن خود برمی‌گردد و ممکنست دچار شوک فرهنگی معکوس گردد و مجبور باشد نظیر همان مراحل را دوباره طی کند!

البته همانطور که انتظار می‌رود همه افراد یکجور نیستند و این مراحل ممکنست کم و زیاد، یا سبک سنگین شوند. حتی بنظر من بعضی‌ها، قبل از اینکه بمرحله دوم و سوم برسند فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند!"

و

 بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

 استاد سخن و شیخ اجل، سعدی بزرگ هم گویا به عشق همین آگاهی پای به راه گذاشته و سفرها رفته و فرهنگ ها دیده و ...

گفته اند، با اینکه در شیراز دیده به دنیا گشود برای کسب دانش روز! به بغداد رفت. پس از پایان تحصیل در بغداد، به سفرهای گوناگونی پرداخت که به بسیاری از این سفرها در آثار خود اشاره کرده‌است. در این که او از چه سرزمین‌هایی دیدن کرده میان پژوهندگان اختلاف نظر وجود دارد.

گویا شیخ ما، به عراق، شام و حجاز سفر کرده‌است. شاید از هندوستان، ترکستان، آسیای صغیر، آذربایجان، فلسطین، چین، یمن و آفریقای شمالی هم، دیدار کرده باشد!

سعدی، ایمان را مایه تسلیت می‌دانست و راه التیام زخم‌های زندگی را محبت و دوستی قلمداد می‌کرد. گویا عمر درازش  نیز به سبب ایمان قوی او بود. ^_^

از عالمی پرسیدند که کسی با ماهرویی در خلوت نشسته و درها بسته و رقیبان خفته و نفس طالب و شهوت غالب. کسی هست که با قدرت پرهیزکاری بتواند از این حالت، سلامت بماند؟

عالم گفت اگر از مهرویان به سلامت بماند از بدگویان سالم نماند.

پی نوشت:

سعدی در گنجور

و

حکایت آخر نقل از اینجــــا